མི་སུ་ཡིན་རུང་རང་ཉིད་ལ་འདུན་པ་དང་རེ་བ། ཡང་ན་མི་གཞན་དང་སྤྱི་ཚོགས་ཤིག་གི་འདུན་པ་མངོན་འགྱུར་ཡོང་བ་བཅས་བྱེད་པར་སྨོན་ལམ་རེ་འདོན་གྱི་ཡོད། སྨོན་ལམ་ཁང་ནི་ཡུལ་ཞིག་ཡིན་དགོས་ལ་གནས་ཤིག་ཡིན་དགོས། གནས་ཡུལ་དེ་ནི་སྨོན་ལམ་དང་རེ་འདུན་གང་རུང་དོན་སྨིན་ཡོང་བར་སྨོན་ལམ་འདེབས་ས་དེ་ཡིན།
རིགས་གསུམ་མགོན་པོ་བརྗོད་གཞིར་བྱས་ནས་སྨོན་ལམ་ཁང་གི་དབུས་སུ་བཞུགས་ཁྲི་སྟོང་པ་ཞིག་བསྒྲིགས་པ་དང་། དེའི་མཐའ་འཁོར་ལ་ཀ་བ་གཉིས་ཅན་ལ་ཚོན་མདོག་གསུམ་ཡོད་པའི་ཤོག་བུ་བཀལ་པ་དང་། ཤོག་སྟེང་ལ་མི་སོ་སོས་སོ་སོའི་རེ་འདོད་དང་སྨོན་ལམ་རྣམས་གང་རུང་ཐོག་འབྲི་ཆོག་པ་དང་། དེ་རྣམས་དར་ལྕོགས་ནང་བཞིན་བཀལ་ཆོག དེ་ནི་གངས་ལྗོངས་ས་མཐོའི་སྟེང་ལབ་རྩེ་དང་ཁང་བའི་ཐོག་ཀ་ལ་སོགས་པར་མངོན་རྒྱུ་ཡོད་པའི་རླུང་དར་ཚོན་ཐུབ།
སྨོན་ལམ་ཁང་གི་དབུས་སུ་བཞུགས་ཁྲི་སྟོང་པ་དེ་ནི་རྒྱུན་མར་ལ་རྩེར་མཇལ་རྒྱུ་ཡོད་པའི་དད་ལྡན་སེར་སྐྱ་ཕོ་མོ་ཀུན་གྱིས་སྙིང་དབུས་སུ་བཅངས་པའི་གངས་ཅན་མགོན་པོ་མཆོག་མགྱོགས་ནས་མྱུར་དུ་གངས་ལྗོངས་སུ་ཕེབས་རྒྱུར་རེ་འདོད་བྱ་བ་དེ་ཡིན།
སྨོན་ལམ་ཁང་གི་ཟུར་ཆ་དང་གྱང་སྟེང་བརྙན་པར་བརྒྱུད་སྨོན་ཚིག་དང་སྙན་ཚིག་མཇལ་ཐུབ། བོད་མི་རིགས་དང་དུས་ནམ་ཡང་བྲལ་དུ་མེད་པའི་སྲོལ་མང་པོ་ཡོད་པའི་ནང་ནས་མ་ཎི་ལག་སྐོར་དང་མ་ཎི་ཆུ་སྐོར དེ་བཞིན་མ་ཎི་རླུང་སྐོར་ལ་སོགས་ཡོད་པ་ལས་འདི་ནི་མ་ཎི་གློག་སྐོར་མཚོན་ཆེད་ཡིན།
ཁང་མིག་དེའི་གྱང་སྟེང་གཅིག་ལ་སྙན་ཚིག་དེ་ལྟར་བྲིས་ཡོད།
ལྟ་བ་རྟེན་འབྱུང་སེམས་ཀྱི་ཕྱོགས་ཚུལ་དང་།
སྤྱོད་པ་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་སྲོལ་བཟང་གཉིས།
གངས་ཅན་མེས་པོའི་མཛད་རྗེས་ཤུལ་བཞག་དེ།
ཡངས་བའི་འཛམ་གླིང་ཁྱོན་ལ་ཁྱབ་གྱུར་ཅིག
དགེ་འོ།།
Der Raum der Wünsche
Jeder Mensch hat Wünsche oder Hoffnungen für sich selber oder die Gesellschaft. Alle
Menschen hoffen, dass sich diese Wünsche erfüllen mögen; viele beten dafür oder bitten
darum. „Der Raum der Wünsche“ ist der Ort, um diesen Wünschen Ausdruck zu geben. Hier
wird die tibetische Vorstellung der „Ri g sum gönpo“ – die Bitte an die drei Schutzherren
Majushri , Vajrapani und Aval okiteshvara – thematisiert.
In der Mitte des Raumes steht ein leeres Podest. Links und rechts davon ist jeweil seine
Säule. Papiere in drei verschiedenen Farben hängen ringsum: Rostrot, Graublau und weiß.
Dies sind die Symbol farben der drei Schutzherren, die auch die drei Zeiten – Vergangenheit,
Gegenwart, Zukunft – verkörpern. Auf dem Papier können die Besucher der Ausstellung ihre
Wünsche, Hoffnungen und Reue in jeder Sprache oder i n Form von Symbolen darstellen. Sie
werden dann wie Gebetsfahnen – Lungtas – angebracht, so wie in Tibet auf den Pässen oder
auf den Dächern der Häuser. Das Podest in der Mitte des Raumes symbolisiert den „leeren
Thron“ auf Tibets Pässen, umgeben von Gebetsfahnen, an dem di e Tibeter von Herzenwün-
schen, dass ihr „Wunscherfüllendes Juwel “, der 14. Dalai Lama, zurückkehren möge.
In den Ecken und an der Wand des Wunschraumes, gibt es eine Videoinstallation, die vom
Künstler kaligraphierte Wünsche und Gedichte zeigt. Es gibt Gebräuche, die ewig mit den
Tibetern verbunden sein werden: Darunter sind die Mani Lhakor1, Mani Chu khor2 und Mani
lung kor3. Hier ist es ein Mani log kor4.
1 Die so genannte „Gebetsmühle“
2 Gebetstrommel n, di e mi t Wasserkraft angetrieben werden
3 Gebetstrommel n, di e durch Windkraft angetrieben werden
4 Gebete, die Kraft des Beamers bewegt werden ”Prayer flags and a throne on a pass i n Southern Tibet“,
Lebenskonzept
Die Denkweise des Konzeptes der gegenseitigen Abhängigkeit,
und die Verhaltensweise der Gewaltlosigkeit
sind das Erbe aus dem Schneeland,
möge dieses in der Welt verbreitet werden,
